Kitap hakkında: yıl / Saoshyant sandalyesinin üzerine eğildi: - Sana inanırdım - Oğlunuzla daha önce tanışmamış olsaydım size tekrar inanırdım. Sanki sandalyedeki esmerin yeri değiştirilmişti - tüyler ürpertici bir cadaloz şimdi nefretten çarpık bir yüzle, yanan gözlerle ve çıplak dişlerle doktora bakıyordu: - Cesaret ettin!.. Sen!.. Benim!.. - Ona tüm hayatı boyunca eziyet ettin, - aynı üzüntüyle de olsa doktorun sesi artık sert geliyordu. - Onu öfkenin ve gururunun bir aracı yaptın - tamam, seni bunun için yargılamıyorum. Ama herkese vaat ettiğiniz o dingin mutluluğu, o “güzel esareti” ona vermediniz. O, diğerlerinden daha çok sizin aracınızdı ve bunun karşılığında hiçbir şey almadı; ne mutluluk, ne huzur, ne zafer, ne sevgi....